Chords for HQ - Opole 97, "Zielono Mi", Czy te oczy..., Zamachowski, Machalica, Passent
Tempo:
71.25 bpm
Chords used:
Am
E
Dm
D
A
Tuning:Standard Tuning (EADGBE)Capo:+0fret
Start Jamming...
[Bm] [E] [D] A gdy się zejmie raz [Am] i drugi, [E] kobieta po przejściu, mężczyzna z przeszłości, bardzo się męczą, męczą przez czas dwójki.
Co zrobić, co zrobić z tą miłością?
[D] On już je widział, [E] on zna te [Am] dziewczyny,
z pożarwanymi nerwami, [Dm] co wracają na grane mnie same.
On [E] już słyszał o życiu [Am] złamanym.
Ona [Dm] już wie, już zna tę historię,
[Dm] że żona go nie rozumie, że wcale ze sobą nie śpią.
[E] Ona na [Am] pamięć to umie.
Jak by go o tym zapomnieć?
Jak pamięci to zatrzeć?
Lepiej [E] myślić przy sobie [A] i patrzeć.
Czy te oczy mogą [Dm] kłamać? Chyba nie.
Czy ja [Am] mógłbym serce złamać?
I tepe.
Gdy się [E] parsa zmienia w gramat, nie wiesz, a kąt, czy [Am] te oczy mogą kłamać?
Ależ skąd?
A gdy się czasy w życiu uda, [E] kobiecie z przeszłości, mężczyźni po [Am] przejściach,
kąt wynajmują gdzieś u ludzi [D] i [E] łapią, i łapią trochę [A] szczęścia.
On [Dm] zapomina narokłe [Am]
dziewczyny z bardzo [E] długimi [Am] nogami,
[D] co wracają nad ranem nie same, [E] woli ciszę z [Am] radzieckim szampanem.
Ona [Dm] już ma, [E] już [Am] ma taką pewność,
[Dm] o którą wszystkim wam chodzi, zasypia bez żadnych proszków,
[E] wino w lodówce się [Am] chłodzi.
Jakże o tym zapomnieć?
Jak [Am] pamięci to zatrzeć?
Lepiej milczeć [A] przy sobie i patrzeć.
Czy te oczy [Dm] mogą kłamać?
Chyba nie.
Czy ja mógłbym [Am] serce złamać?
I tepe.
Kiedyś to [E] zrozumiesz sama, to był błąd.
Czy te oczy mogą kłamać? [Am] Ależ tak!
[Dm]
[Am] Odbijamy.
[E]
[Am] [N]
Agata, Agata, do domu wracaj.
Pracujemy.
Nie jest takie piękne.
Józef, wziąłeś ją, a w swoją.
Muszę iść do pracy.
Do domu.
Siadaj.
Nie jest takie piękne.
[G] [N]
Co zrobić, co zrobić z tą miłością?
[D] On już je widział, [E] on zna te [Am] dziewczyny,
z pożarwanymi nerwami, [Dm] co wracają na grane mnie same.
On [E] już słyszał o życiu [Am] złamanym.
Ona [Dm] już wie, już zna tę historię,
[Dm] że żona go nie rozumie, że wcale ze sobą nie śpią.
[E] Ona na [Am] pamięć to umie.
Jak by go o tym zapomnieć?
Jak pamięci to zatrzeć?
Lepiej [E] myślić przy sobie [A] i patrzeć.
Czy te oczy mogą [Dm] kłamać? Chyba nie.
Czy ja [Am] mógłbym serce złamać?
I tepe.
Gdy się [E] parsa zmienia w gramat, nie wiesz, a kąt, czy [Am] te oczy mogą kłamać?
Ależ skąd?
A gdy się czasy w życiu uda, [E] kobiecie z przeszłości, mężczyźni po [Am] przejściach,
kąt wynajmują gdzieś u ludzi [D] i [E] łapią, i łapią trochę [A] szczęścia.
On [Dm] zapomina narokłe [Am]
dziewczyny z bardzo [E] długimi [Am] nogami,
[D] co wracają nad ranem nie same, [E] woli ciszę z [Am] radzieckim szampanem.
Ona [Dm] już ma, [E] już [Am] ma taką pewność,
[Dm] o którą wszystkim wam chodzi, zasypia bez żadnych proszków,
[E] wino w lodówce się [Am] chłodzi.
Jakże o tym zapomnieć?
Jak [Am] pamięci to zatrzeć?
Lepiej milczeć [A] przy sobie i patrzeć.
Czy te oczy [Dm] mogą kłamać?
Chyba nie.
Czy ja mógłbym [Am] serce złamać?
I tepe.
Kiedyś to [E] zrozumiesz sama, to był błąd.
Czy te oczy mogą kłamać? [Am] Ależ tak!
[Dm]
[Am] Odbijamy.
[E]
[Am] [N]
Agata, Agata, do domu wracaj.
Pracujemy.
Nie jest takie piękne.
Józef, wziąłeś ją, a w swoją.
Muszę iść do pracy.
Do domu.
Siadaj.
Nie jest takie piękne.
[G] [N]
Key:
Am
E
Dm
D
A
Am
E
Dm
_ _ _ _ _ _ _ _
[Bm] _ _ _ _ [E] [D] A gdy się zejmie raz [Am] i drugi, [E] kobieta po przejściu, mężczyzna z przeszłości, bardzo się męczą, męczą przez czas dwójki.
Co zrobić, co zrobić z tą miłością?
[D] On już je widział, [E] on zna te [Am] dziewczyny, _
z pożarwanymi nerwami, [Dm] co wracają na grane mnie same.
On [E] już słyszał o życiu [Am] złamanym.
Ona [Dm] już wie, już zna tę historię,
_ _ [Dm] że żona go nie rozumie, że wcale ze sobą nie śpią.
[E] Ona na [Am] pamięć to umie.
Jak by go o tym zapomnieć?
Jak pamięci to zatrzeć?
Lepiej [E] myślić przy sobie [A] i patrzeć.
Czy te oczy mogą [Dm] kłamać? Chyba nie.
Czy ja [Am] mógłbym serce złamać?
I tepe.
Gdy się [E] parsa zmienia w gramat, nie wiesz, a kąt, czy [Am] te oczy mogą kłamać?
Ależ skąd?
A gdy się czasy w życiu uda, [E] kobiecie z przeszłości, mężczyźni po [Am] przejściach,
kąt wynajmują gdzieś u ludzi [D] i [E] łapią, i łapią trochę [A] szczęścia.
On [Dm] zapomina _ narokłe [Am]
dziewczyny z bardzo [E] długimi [Am] nogami,
[D] co wracają nad ranem nie same, [E] woli ciszę z [Am] radzieckim szampanem.
Ona [Dm] już ma, [E] już [Am] ma taką pewność, _
[Dm] o którą wszystkim wam chodzi, zasypia bez żadnych proszków,
[E] wino w lodówce się [Am] chłodzi.
Jakże o tym zapomnieć?
Jak [Am] pamięci to zatrzeć?
Lepiej milczeć [A] przy sobie i patrzeć.
Czy te oczy [Dm] mogą kłamać?
Chyba nie.
Czy ja mógłbym [Am] serce złamać?
I tepe.
Kiedyś to [E] zrozumiesz sama, to był błąd.
Czy te oczy mogą kłamać? [Am] Ależ tak!
_ [Dm] _ _ _ _
[Am] _ Odbijamy.
_ [E] _ _ _ _
_ _ [Am] _ _ _ _ [N] _ _
_ _ _ _ _ _ Agata, Agata, do domu wracaj.
Pracujemy.
Nie jest takie piękne.
Józef, wziąłeś ją, a w swoją.
Muszę iść do pracy.
Do domu.
Siadaj.
Nie jest takie piękne. _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ [G] _ _ _ _ _ _ [N] _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
[Bm] _ _ _ _ [E] [D] A gdy się zejmie raz [Am] i drugi, [E] kobieta po przejściu, mężczyzna z przeszłości, bardzo się męczą, męczą przez czas dwójki.
Co zrobić, co zrobić z tą miłością?
[D] On już je widział, [E] on zna te [Am] dziewczyny, _
z pożarwanymi nerwami, [Dm] co wracają na grane mnie same.
On [E] już słyszał o życiu [Am] złamanym.
Ona [Dm] już wie, już zna tę historię,
_ _ [Dm] że żona go nie rozumie, że wcale ze sobą nie śpią.
[E] Ona na [Am] pamięć to umie.
Jak by go o tym zapomnieć?
Jak pamięci to zatrzeć?
Lepiej [E] myślić przy sobie [A] i patrzeć.
Czy te oczy mogą [Dm] kłamać? Chyba nie.
Czy ja [Am] mógłbym serce złamać?
I tepe.
Gdy się [E] parsa zmienia w gramat, nie wiesz, a kąt, czy [Am] te oczy mogą kłamać?
Ależ skąd?
A gdy się czasy w życiu uda, [E] kobiecie z przeszłości, mężczyźni po [Am] przejściach,
kąt wynajmują gdzieś u ludzi [D] i [E] łapią, i łapią trochę [A] szczęścia.
On [Dm] zapomina _ narokłe [Am]
dziewczyny z bardzo [E] długimi [Am] nogami,
[D] co wracają nad ranem nie same, [E] woli ciszę z [Am] radzieckim szampanem.
Ona [Dm] już ma, [E] już [Am] ma taką pewność, _
[Dm] o którą wszystkim wam chodzi, zasypia bez żadnych proszków,
[E] wino w lodówce się [Am] chłodzi.
Jakże o tym zapomnieć?
Jak [Am] pamięci to zatrzeć?
Lepiej milczeć [A] przy sobie i patrzeć.
Czy te oczy [Dm] mogą kłamać?
Chyba nie.
Czy ja mógłbym [Am] serce złamać?
I tepe.
Kiedyś to [E] zrozumiesz sama, to był błąd.
Czy te oczy mogą kłamać? [Am] Ależ tak!
_ [Dm] _ _ _ _
[Am] _ Odbijamy.
_ [E] _ _ _ _
_ _ [Am] _ _ _ _ [N] _ _
_ _ _ _ _ _ Agata, Agata, do domu wracaj.
Pracujemy.
Nie jest takie piękne.
Józef, wziąłeś ją, a w swoją.
Muszę iść do pracy.
Do domu.
Siadaj.
Nie jest takie piękne. _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ [G] _ _ _ _ _ _ [N] _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _