Chords for Michał Żebrowski & Novika - Czas wiosny
Tempo:
56.05 bpm
Chords used:
Eb
Gm
F
Dm
Bb
Tuning:Standard Tuning (EADGBE)Capo:+0fret
Start Jamming...
Daję tobie jako świadków, że czas wiosny nie jest długi.
Nie trać chwili, która mija, a rozkosze ci sprzyja.
Nie uwlekaj na dzień drugi, zanim ręką [Gm] nieproszoną starość
zmarzczy ułana i dręt wole wlazi w kości.
[Dm] Nie wrzekaj się ochoty do [Eb] baraźni, pieszczony [Gm] folguj sznurką swojej młodości.
Czas [Dm] wiosny [Eb] nie jest długi.
[Gm] Nie trać [F] chwili, [Eb] która mija, [Gm] a [F] rozkosze [Cm] ci sprzyja.
[Gm] Nie [Dm] uwlekaj [Eb] na dzień drugi.
[D] Już surowa parka czeka [C] u dwóch trumien, których wieka otworzyła nam na ścieżę [Ebm] i
pozwól życiu płynąć, [Bb] pamiętając, że w mogile nic nie będziesz czuła.
Wierzej, [Eb] co cielesne, czasu śmierca, grwi nie szczędzi ani serca.
Z mózgu w nim [Bb] choroby, z żyłkiem wysy [Bb] się soki, aż ostatek znej powłoki.
[Eb] Chorobacze zjedzą groby, [Gm]
[Eb] pomnij, co rzekł ksiądz o pary sypiące z [Gm] popiołu szary.
Kapłańskiemu ufaj słowo.
[Eb] Chora byśmy wiarę dali, żeśmy wszyscy [Gm] zbrawiali.
Wproch się obudzić znowu.
Czas [F] wiosny [Eb] nie jest długi.
[Gm] Nie [F] mać chwili, [Eb] która mija.
[Gm] A z gorszym [Eb] Bóg ci sprzyja.
[Gm] Nie uwlekaj [Eb] na dzień drugi.
[Gm] [Eb] Nie mać chwili, która mija.
[Gm] Nie [Eb]
[Gm] uwlekaj [Eb] na dzień drugi.
[Gm] [Eb] [Cm]
Nie trać chwili, która mija, a rozkosze ci sprzyja.
Nie uwlekaj na dzień drugi, zanim ręką [Gm] nieproszoną starość
zmarzczy ułana i dręt wole wlazi w kości.
[Dm] Nie wrzekaj się ochoty do [Eb] baraźni, pieszczony [Gm] folguj sznurką swojej młodości.
Czas [Dm] wiosny [Eb] nie jest długi.
[Gm] Nie trać [F] chwili, [Eb] która mija, [Gm] a [F] rozkosze [Cm] ci sprzyja.
[Gm] Nie [Dm] uwlekaj [Eb] na dzień drugi.
[D] Już surowa parka czeka [C] u dwóch trumien, których wieka otworzyła nam na ścieżę [Ebm] i
pozwól życiu płynąć, [Bb] pamiętając, że w mogile nic nie będziesz czuła.
Wierzej, [Eb] co cielesne, czasu śmierca, grwi nie szczędzi ani serca.
Z mózgu w nim [Bb] choroby, z żyłkiem wysy [Bb] się soki, aż ostatek znej powłoki.
[Eb] Chorobacze zjedzą groby, [Gm]
[Eb] pomnij, co rzekł ksiądz o pary sypiące z [Gm] popiołu szary.
Kapłańskiemu ufaj słowo.
[Eb] Chora byśmy wiarę dali, żeśmy wszyscy [Gm] zbrawiali.
Wproch się obudzić znowu.
Czas [F] wiosny [Eb] nie jest długi.
[Gm] Nie [F] mać chwili, [Eb] która mija.
[Gm] A z gorszym [Eb] Bóg ci sprzyja.
[Gm] Nie uwlekaj [Eb] na dzień drugi.
[Gm] [Eb] Nie mać chwili, która mija.
[Gm] Nie [Eb]
[Gm] uwlekaj [Eb] na dzień drugi.
[Gm] [Eb] [Cm]
Key:
Eb
Gm
F
Dm
Bb
Eb
Gm
F
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ Daję tobie jako świadków, _ że czas wiosny nie jest długi.
Nie trać chwili, która mija, a rozkosze ci sprzyja.
Nie uwlekaj na dzień drugi, _ zanim ręką [Gm] nieproszoną starość
zmarzczy ułana i dręt wole wlazi w kości.
[Dm] Nie wrzekaj się ochoty do [Eb] baraźni, pieszczony [Gm] folguj sznurką swojej młodości.
_ _ Czas [Dm] wiosny [Eb] nie jest długi.
_ _ [Gm] Nie trać [F] chwili, [Eb] która mija, _ _ [Gm] a [F] rozkosze [Cm] ci sprzyja.
_ _ [Gm] Nie [Dm] uwlekaj [Eb] na dzień drugi.
_ _ [D] Już surowa parka czeka [C] u dwóch trumien, których wieka otworzyła nam na ścieżę [Ebm] i
pozwól życiu płynąć, [Bb] pamiętając, że w mogile nic nie będziesz czuła.
Wierzej, [Eb] co cielesne, czasu śmierca, grwi nie szczędzi ani serca.
_ Z mózgu w nim [Bb] choroby, z żyłkiem wysy [Bb] się soki, aż ostatek znej powłoki.
[Eb] Chorobacze zjedzą groby, [Gm] _ _
_ _ [Eb] pomnij, co rzekł ksiądz o pary sypiące z [Gm] popiołu szary.
Kapłańskiemu ufaj słowo.
[Eb] Chora byśmy wiarę dali, żeśmy wszyscy [Gm] zbrawiali.
Wproch się obudzić znowu.
Czas [F] wiosny [Eb] nie jest długi.
_ [Gm] Nie [F] mać chwili, [Eb] która mija.
_ _ [Gm] A z gorszym [Eb] Bóg ci sprzyja.
_ _ [Gm] Nie uwlekaj [Eb] na dzień drugi.
_ _ [Gm] _ _ _ _ [Eb] Nie mać chwili, która mija.
[Gm] Nie _ [Eb] _ _
_ _ [Gm] _ _ uwlekaj [Eb] na dzień drugi. _
_ _ [Gm] _ _ _ _ [Eb] _ [Cm] _
_ _ _ Daję tobie jako świadków, _ że czas wiosny nie jest długi.
Nie trać chwili, która mija, a rozkosze ci sprzyja.
Nie uwlekaj na dzień drugi, _ zanim ręką [Gm] nieproszoną starość
zmarzczy ułana i dręt wole wlazi w kości.
[Dm] Nie wrzekaj się ochoty do [Eb] baraźni, pieszczony [Gm] folguj sznurką swojej młodości.
_ _ Czas [Dm] wiosny [Eb] nie jest długi.
_ _ [Gm] Nie trać [F] chwili, [Eb] która mija, _ _ [Gm] a [F] rozkosze [Cm] ci sprzyja.
_ _ [Gm] Nie [Dm] uwlekaj [Eb] na dzień drugi.
_ _ [D] Już surowa parka czeka [C] u dwóch trumien, których wieka otworzyła nam na ścieżę [Ebm] i
pozwól życiu płynąć, [Bb] pamiętając, że w mogile nic nie będziesz czuła.
Wierzej, [Eb] co cielesne, czasu śmierca, grwi nie szczędzi ani serca.
_ Z mózgu w nim [Bb] choroby, z żyłkiem wysy [Bb] się soki, aż ostatek znej powłoki.
[Eb] Chorobacze zjedzą groby, [Gm] _ _
_ _ [Eb] pomnij, co rzekł ksiądz o pary sypiące z [Gm] popiołu szary.
Kapłańskiemu ufaj słowo.
[Eb] Chora byśmy wiarę dali, żeśmy wszyscy [Gm] zbrawiali.
Wproch się obudzić znowu.
Czas [F] wiosny [Eb] nie jest długi.
_ [Gm] Nie [F] mać chwili, [Eb] która mija.
_ _ [Gm] A z gorszym [Eb] Bóg ci sprzyja.
_ _ [Gm] Nie uwlekaj [Eb] na dzień drugi.
_ _ [Gm] _ _ _ _ [Eb] Nie mać chwili, która mija.
[Gm] Nie _ [Eb] _ _
_ _ [Gm] _ _ uwlekaj [Eb] na dzień drugi. _
_ _ [Gm] _ _ _ _ [Eb] _ [Cm] _