Chords for Planet ANM - Partyzant
Tempo:
120.9 bpm
Chords used:
F#m
E
C#
Bm
A
Tuning:Standard Tuning (EADGBE)Capo:+0fret
Start Jamming...
[F#m]
Warto znaleźć wrogi [Bm] czołg i pocisk [E] i deszczy bomb.
[C#] [F#m] Zapas nicz dla mej duszy, gdy [Bm] zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
[C#] [F#m]
Nic nas nie ruszy wrogie [Bm] czołgi, pocisk i [E] deszczy [A] bomb.
Wschód nikt nie [C#] gusznął, gusznął.
[F#m] Jeśli ciało upadnie [G#] to pamiętaj, że [B] duszę [E] nas nie ruszy.
[Am] Nasze znowu nie śmierdzą.
[F#m]
Pośród ulic pękniętych [Bm] od błądu, ścian co zrzuciły szaty z [E] betonu.
Pośród kości rzuconych na [C#] stosy i zamkniętych okien, otwartych [F#m] donów.
Obok skiejszcze ogrodów i [Bm] drzewców pas nie [B] kłaniały się nigdy [E] nikomu.
Szliśmy [Am] razem wytrwale przez śnieg, po trawie strzyżałe i zimnej [F#m] od lodu.
Pośród ludzi dotkniętych tsunami, po plażach gdzie piasek zamienił się w kamień.
Pośród mew co zastygły bez [C#] ruchu i podniebne taniec zmieniły w [F#m] spadanie.
Przez place wolności, [G#] ulice zwycięstwa to wciąż pamiętają o [E] tanie.
Szliśmy razem do dachów nie na [F#m] stres, [C#] lokując tą siłę i wiarę w [F#m] odwagę.
Pośród chmury pocisków i [Bm] strzałów, zła co nakryło swym cieniem [E] podłoże.
Pośród dachów dziurawych [C#] odcalwców, niebo wysłane wróciły w [F#m] porządze.
Mimo dłoni spolałych od [Bm] rzask, dłoniące krwią pisały swą [E] prozę.
Szliśmy razem tłując swój [F#m] strach wysoko wznoszonym orężem nad głowę.
Pośród setek kamieni rzucanych na czołgi, co stale umiały hartowany pancerz.
Mimo uderzeń, strach [C#] odporności w odłanki z żelazu zmieniały nam [F#m] szable.
Szliśmy razem, ja i mój [G#] brat, razem wiktorię składając [E] palce.
Chociaż drogą [A] metaforu [C#] krywam znaczenie to wciąż jestem tylko [F#m]
partyzancem.
Nic nas nie ruszy [Bm] w rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
[C#]
[F#m] Zapas nicz dla mej duszy [Bm] gdy zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
[A] [C#]
[F#m] Nic nas nie ruszy [Bm] w rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
[A] [C#]
[F#m] Jeśli ciało upadnie [G#] to pamiętaj, że [B] dusze [E] nasze są
[D] Nieszwiertelne.
[F#m] Czasem bardziej porywczy od [G#] wiatru w sieku jest zbyt impulsywny by [E] umrzeć w czajnie po [A] cichu samotnie bez [C#] wrzasku.
Bez karabinów i pękniętych [F#m] luster, czasem na zbyt nieucznych [Bm] szczury w podczasku stojące przed ślepym [E] całukiem.
Szedłem sam i szukając [F#] poklasków idąc do celu nie myśląc o [F#m] jutrze w małym już smaku porażki.
Pomimo tylu przegranych byłem nad tym może zbyt [C#] odważny, pewny, że nie wrócę na [F#m] tarczę znałem już smak zwycięstwa.
W [G#] wojnie wygranej co uśmiechniętej [E] wietrze szedłem tam ja [F#m] sam jak [C#] palec kroków rytm wyznaczał [F#m] werbel.
Szedłem sam choć szliśmy [Bm] razem w innych światach [E] równolegle.
Tocząc [A] wspólną batalię z [C#] obrawcą ja i brat mój w pola [F#m] widewnej dziś tu jestem [Bm] znowu.
Znowu odrębny jak zawsze i [E] chociaż drogą [A] metafor ukrywam znaczenie to wciąż
[F#m] Jestem partyzantem, wciąż partyzantem.
[C#]
[F#m] Jestem partyzantem.
[G#]
[E] Czasem na zbyt porywcie z [F#m] pieśnią na [C#] ustach i strzelbą przy boku ubogich [F#m] pociski.
Nic nas nie ruszy w [Bm] rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
[C#] [F#m] Zapas nicz dla mej duszy [Bm] gdy zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
[C#] [F#]
Nic nas nie ruszy w [Bm] rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
[C#] [F#m] Jeśli ciało upadnie [Bm] to pamiętaj że dusze [E] nasze [Am] są Nieśmiertelną.
[F#m]
Coraz częściej nie mogę tego [Bm] unieść, coraz trudniej jest mi się z tym [E] oswoić.
Już pomału chyba kurwa [C#] wariuję, daj mi klapkę otworzę im [F#m] głowę.
Coraz bardziej wypada bo [Bm] zaramy i chyba go ubieramy bo myśl tak [E] powoli.
Dziś rozumiem [Am] Brejwika i jego tak myślenia, [F#m] templariusze do broni.
Jestem partyzantem, buntownikiem z genomu panienko.
Żołnierzekiem na pochód, [C#] wolność, dżewu anencypuka w [F#m] okienko.
Jestem jednym z tych co [Bm] zostali na froncie gdy inni wrócili po [E] medal.
Strzał im w głowę, krzyż na drogę, z [C#] Panem Bogiem tutaj nigdy nie będzie nas wejść.
Warto znaleźć wrogi [Bm] czołg i pocisk [E] i deszczy bomb.
[C#] [F#m] Zapas nicz dla mej duszy, gdy [Bm] zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
[C#] [F#m]
Nic nas nie ruszy wrogie [Bm] czołgi, pocisk i [E] deszczy [A] bomb.
Wschód nikt nie [C#] gusznął, gusznął.
[F#m] Jeśli ciało upadnie [G#] to pamiętaj, że [B] duszę [E] nas nie ruszy.
[Am] Nasze znowu nie śmierdzą.
[F#m]
Pośród ulic pękniętych [Bm] od błądu, ścian co zrzuciły szaty z [E] betonu.
Pośród kości rzuconych na [C#] stosy i zamkniętych okien, otwartych [F#m] donów.
Obok skiejszcze ogrodów i [Bm] drzewców pas nie [B] kłaniały się nigdy [E] nikomu.
Szliśmy [Am] razem wytrwale przez śnieg, po trawie strzyżałe i zimnej [F#m] od lodu.
Pośród ludzi dotkniętych tsunami, po plażach gdzie piasek zamienił się w kamień.
Pośród mew co zastygły bez [C#] ruchu i podniebne taniec zmieniły w [F#m] spadanie.
Przez place wolności, [G#] ulice zwycięstwa to wciąż pamiętają o [E] tanie.
Szliśmy razem do dachów nie na [F#m] stres, [C#] lokując tą siłę i wiarę w [F#m] odwagę.
Pośród chmury pocisków i [Bm] strzałów, zła co nakryło swym cieniem [E] podłoże.
Pośród dachów dziurawych [C#] odcalwców, niebo wysłane wróciły w [F#m] porządze.
Mimo dłoni spolałych od [Bm] rzask, dłoniące krwią pisały swą [E] prozę.
Szliśmy razem tłując swój [F#m] strach wysoko wznoszonym orężem nad głowę.
Pośród setek kamieni rzucanych na czołgi, co stale umiały hartowany pancerz.
Mimo uderzeń, strach [C#] odporności w odłanki z żelazu zmieniały nam [F#m] szable.
Szliśmy razem, ja i mój [G#] brat, razem wiktorię składając [E] palce.
Chociaż drogą [A] metaforu [C#] krywam znaczenie to wciąż jestem tylko [F#m]
partyzancem.
Nic nas nie ruszy [Bm] w rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
[C#]
[F#m] Zapas nicz dla mej duszy [Bm] gdy zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
[A] [C#]
[F#m] Nic nas nie ruszy [Bm] w rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
[A] [C#]
[F#m] Jeśli ciało upadnie [G#] to pamiętaj, że [B] dusze [E] nasze są
[D] Nieszwiertelne.
[F#m] Czasem bardziej porywczy od [G#] wiatru w sieku jest zbyt impulsywny by [E] umrzeć w czajnie po [A] cichu samotnie bez [C#] wrzasku.
Bez karabinów i pękniętych [F#m] luster, czasem na zbyt nieucznych [Bm] szczury w podczasku stojące przed ślepym [E] całukiem.
Szedłem sam i szukając [F#] poklasków idąc do celu nie myśląc o [F#m] jutrze w małym już smaku porażki.
Pomimo tylu przegranych byłem nad tym może zbyt [C#] odważny, pewny, że nie wrócę na [F#m] tarczę znałem już smak zwycięstwa.
W [G#] wojnie wygranej co uśmiechniętej [E] wietrze szedłem tam ja [F#m] sam jak [C#] palec kroków rytm wyznaczał [F#m] werbel.
Szedłem sam choć szliśmy [Bm] razem w innych światach [E] równolegle.
Tocząc [A] wspólną batalię z [C#] obrawcą ja i brat mój w pola [F#m] widewnej dziś tu jestem [Bm] znowu.
Znowu odrębny jak zawsze i [E] chociaż drogą [A] metafor ukrywam znaczenie to wciąż
[F#m] Jestem partyzantem, wciąż partyzantem.
[C#]
[F#m] Jestem partyzantem.
[G#]
[E] Czasem na zbyt porywcie z [F#m] pieśnią na [C#] ustach i strzelbą przy boku ubogich [F#m] pociski.
Nic nas nie ruszy w [Bm] rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
[C#] [F#m] Zapas nicz dla mej duszy [Bm] gdy zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
[C#] [F#]
Nic nas nie ruszy w [Bm] rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
[C#] [F#m] Jeśli ciało upadnie [Bm] to pamiętaj że dusze [E] nasze [Am] są Nieśmiertelną.
[F#m]
Coraz częściej nie mogę tego [Bm] unieść, coraz trudniej jest mi się z tym [E] oswoić.
Już pomału chyba kurwa [C#] wariuję, daj mi klapkę otworzę im [F#m] głowę.
Coraz bardziej wypada bo [Bm] zaramy i chyba go ubieramy bo myśl tak [E] powoli.
Dziś rozumiem [Am] Brejwika i jego tak myślenia, [F#m] templariusze do broni.
Jestem partyzantem, buntownikiem z genomu panienko.
Żołnierzekiem na pochód, [C#] wolność, dżewu anencypuka w [F#m] okienko.
Jestem jednym z tych co [Bm] zostali na froncie gdy inni wrócili po [E] medal.
Strzał im w głowę, krzyż na drogę, z [C#] Panem Bogiem tutaj nigdy nie będzie nas wejść.
Key:
F#m
E
C#
Bm
A
F#m
E
C#
[F#m] _ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
Warto znaleźć wrogi [Bm] czołg i pocisk [E] i deszczy bomb.
_ [C#] _ _ _ [F#m] Zapas nicz dla mej duszy, gdy [Bm] zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
_ [C#] _ _ _ _ [F#m]
Nic nas nie ruszy wrogie [Bm] czołgi, pocisk i [E] deszczy [A] bomb.
Wschód nikt nie [C#] gusznął, _ gusznął.
[F#m] Jeśli ciało upadnie [G#] to pamiętaj, że [B] duszę [E] nas nie ruszy.
[Am] Nasze znowu nie śmierdzą.
_ _ [F#m]
Pośród ulic pękniętych [Bm] od błądu, ścian co zrzuciły szaty z [E] betonu.
Pośród kości rzuconych na [C#] stosy i zamkniętych okien, otwartych [F#m] donów.
Obok skiejszcze ogrodów i [Bm] drzewców pas nie [B] kłaniały się nigdy [E] nikomu.
Szliśmy [Am] razem wytrwale przez śnieg, po trawie strzyżałe i zimnej [F#m] od lodu.
Pośród ludzi dotkniętych tsunami, po plażach gdzie piasek zamienił się w kamień.
Pośród mew co zastygły bez [C#] ruchu i podniebne taniec zmieniły w [F#m] spadanie.
Przez place wolności, [G#] ulice zwycięstwa to wciąż pamiętają o [E] tanie.
Szliśmy razem do dachów nie na [F#m] stres, [C#] lokując tą siłę i wiarę w [F#m] odwagę.
Pośród chmury pocisków i [Bm] strzałów, zła co nakryło swym cieniem [E] podłoże.
Pośród dachów dziurawych [C#] odcalwców, niebo wysłane wróciły w [F#m] porządze.
Mimo dłoni spolałych od [Bm] rzask, dłoniące krwią pisały swą [E] prozę.
Szliśmy razem tłując swój [F#m] strach wysoko wznoszonym orężem nad głowę.
Pośród setek kamieni rzucanych na czołgi, co stale umiały hartowany pancerz.
Mimo uderzeń, strach [C#] odporności w odłanki z żelazu zmieniały nam [F#m] szable.
Szliśmy razem, ja i mój [G#] brat, razem wiktorię składając [E] palce.
Chociaż drogą [A] metaforu [C#] krywam znaczenie to wciąż jestem tylko [F#m]
partyzancem.
_ _ Nic nas nie ruszy [Bm] w rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
_ [C#] _
_ _ [F#m] Zapas nicz dla mej duszy [Bm] gdy zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
[A] _ _ [C#] _
_ _ _ [F#m] Nic nas nie ruszy [Bm] w rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
[A] _ _ [C#] _
_ _ _ [F#m] _ Jeśli ciało upadnie [G#] to pamiętaj, że [B] dusze [E] nasze są_
_ [D] Nieszwiertelne.
_ [F#m] _ Czasem bardziej porywczy od [G#] wiatru w sieku jest zbyt impulsywny by [E] umrzeć w czajnie po [A] cichu samotnie bez [C#] wrzasku.
Bez karabinów i pękniętych [F#m] luster, czasem na zbyt nieucznych [Bm] szczury w podczasku stojące przed ślepym [E] całukiem.
Szedłem sam i szukając [F#] poklasków idąc do celu nie myśląc o [F#m] jutrze w małym już smaku porażki.
Pomimo tylu przegranych byłem nad tym może zbyt [C#] odważny, pewny, że nie wrócę na [F#m] tarczę znałem już smak zwycięstwa.
W [G#] wojnie wygranej co uśmiechniętej [E] wietrze szedłem tam ja [F#m] sam jak [C#] palec kroków rytm wyznaczał [F#m] werbel.
Szedłem sam choć szliśmy [Bm] razem w innych światach [E] równolegle.
Tocząc [A] wspólną batalię z [C#] obrawcą ja i brat mój w pola [F#m] widewnej dziś tu jestem [Bm] znowu.
Znowu odrębny jak zawsze i [E] chociaż drogą [A] metafor ukrywam znaczenie to _ wciąż_
[F#m] Jestem partyzantem, _ _ _ _ wciąż partyzantem.
_ [C#] _
_ _ [F#m] Jestem partyzantem.
_ [G#] _
_ _ [E] Czasem na zbyt porywcie z [F#m] pieśnią na [C#] ustach i strzelbą przy boku ubogich [F#m] pociski. _ _ _
Nic nas nie ruszy w [Bm] rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
_ [C#] _ _ _ [F#m] Zapas nicz dla mej duszy [Bm] gdy zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
_ _ [C#] _ _ _ _ [F#]
Nic nas nie ruszy w [Bm] rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
_ _ [C#] _ _ _ [F#m] Jeśli ciało upadnie [Bm] to pamiętaj że dusze [E] nasze [Am] są_ _ Nieśmiertelną.
_ _ [F#m]
Coraz częściej nie mogę tego [Bm] unieść, coraz trudniej jest mi się z tym [E] oswoić.
Już pomału chyba kurwa [C#] wariuję, daj mi klapkę otworzę im [F#m] głowę.
Coraz bardziej wypada bo [Bm] zaramy i chyba go ubieramy bo myśl tak [E] powoli.
Dziś rozumiem [Am] Brejwika i jego tak myślenia, [F#m] templariusze do broni.
Jestem partyzantem, _ buntownikiem z genomu panienko.
Żołnierzekiem na pochód, [C#] wolność, dżewu anencypuka w [F#m] okienko.
Jestem jednym z tych co [Bm] zostali na froncie gdy inni wrócili po [E] medal.
Strzał im w głowę, krzyż na drogę, z [C#] Panem Bogiem tutaj nigdy nie będzie nas wejść.
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
Warto znaleźć wrogi [Bm] czołg i pocisk [E] i deszczy bomb.
_ [C#] _ _ _ [F#m] Zapas nicz dla mej duszy, gdy [Bm] zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
_ [C#] _ _ _ _ [F#m]
Nic nas nie ruszy wrogie [Bm] czołgi, pocisk i [E] deszczy [A] bomb.
Wschód nikt nie [C#] gusznął, _ gusznął.
[F#m] Jeśli ciało upadnie [G#] to pamiętaj, że [B] duszę [E] nas nie ruszy.
[Am] Nasze znowu nie śmierdzą.
_ _ [F#m]
Pośród ulic pękniętych [Bm] od błądu, ścian co zrzuciły szaty z [E] betonu.
Pośród kości rzuconych na [C#] stosy i zamkniętych okien, otwartych [F#m] donów.
Obok skiejszcze ogrodów i [Bm] drzewców pas nie [B] kłaniały się nigdy [E] nikomu.
Szliśmy [Am] razem wytrwale przez śnieg, po trawie strzyżałe i zimnej [F#m] od lodu.
Pośród ludzi dotkniętych tsunami, po plażach gdzie piasek zamienił się w kamień.
Pośród mew co zastygły bez [C#] ruchu i podniebne taniec zmieniły w [F#m] spadanie.
Przez place wolności, [G#] ulice zwycięstwa to wciąż pamiętają o [E] tanie.
Szliśmy razem do dachów nie na [F#m] stres, [C#] lokując tą siłę i wiarę w [F#m] odwagę.
Pośród chmury pocisków i [Bm] strzałów, zła co nakryło swym cieniem [E] podłoże.
Pośród dachów dziurawych [C#] odcalwców, niebo wysłane wróciły w [F#m] porządze.
Mimo dłoni spolałych od [Bm] rzask, dłoniące krwią pisały swą [E] prozę.
Szliśmy razem tłując swój [F#m] strach wysoko wznoszonym orężem nad głowę.
Pośród setek kamieni rzucanych na czołgi, co stale umiały hartowany pancerz.
Mimo uderzeń, strach [C#] odporności w odłanki z żelazu zmieniały nam [F#m] szable.
Szliśmy razem, ja i mój [G#] brat, razem wiktorię składając [E] palce.
Chociaż drogą [A] metaforu [C#] krywam znaczenie to wciąż jestem tylko [F#m]
partyzancem.
_ _ Nic nas nie ruszy [Bm] w rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
_ [C#] _
_ _ [F#m] Zapas nicz dla mej duszy [Bm] gdy zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
[A] _ _ [C#] _
_ _ _ [F#m] Nic nas nie ruszy [Bm] w rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
[A] _ _ [C#] _
_ _ _ [F#m] _ Jeśli ciało upadnie [G#] to pamiętaj, że [B] dusze [E] nasze są_
_ [D] Nieszwiertelne.
_ [F#m] _ Czasem bardziej porywczy od [G#] wiatru w sieku jest zbyt impulsywny by [E] umrzeć w czajnie po [A] cichu samotnie bez [C#] wrzasku.
Bez karabinów i pękniętych [F#m] luster, czasem na zbyt nieucznych [Bm] szczury w podczasku stojące przed ślepym [E] całukiem.
Szedłem sam i szukając [F#] poklasków idąc do celu nie myśląc o [F#m] jutrze w małym już smaku porażki.
Pomimo tylu przegranych byłem nad tym może zbyt [C#] odważny, pewny, że nie wrócę na [F#m] tarczę znałem już smak zwycięstwa.
W [G#] wojnie wygranej co uśmiechniętej [E] wietrze szedłem tam ja [F#m] sam jak [C#] palec kroków rytm wyznaczał [F#m] werbel.
Szedłem sam choć szliśmy [Bm] razem w innych światach [E] równolegle.
Tocząc [A] wspólną batalię z [C#] obrawcą ja i brat mój w pola [F#m] widewnej dziś tu jestem [Bm] znowu.
Znowu odrębny jak zawsze i [E] chociaż drogą [A] metafor ukrywam znaczenie to _ wciąż_
[F#m] Jestem partyzantem, _ _ _ _ wciąż partyzantem.
_ [C#] _
_ _ [F#m] Jestem partyzantem.
_ [G#] _
_ _ [E] Czasem na zbyt porywcie z [F#m] pieśnią na [C#] ustach i strzelbą przy boku ubogich [F#m] pociski. _ _ _
Nic nas nie ruszy w [Bm] rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
_ [C#] _ _ _ [F#m] Zapas nicz dla mej duszy [Bm] gdy zobaczysz jak szable [E] we mnie tkwią.
_ _ [C#] _ _ _ _ [F#]
Nic nas nie ruszy w [Bm] rogie czołgi, pociski, [E] deszcze, bomb.
_ _ [C#] _ _ _ [F#m] Jeśli ciało upadnie [Bm] to pamiętaj że dusze [E] nasze [Am] są_ _ Nieśmiertelną.
_ _ [F#m]
Coraz częściej nie mogę tego [Bm] unieść, coraz trudniej jest mi się z tym [E] oswoić.
Już pomału chyba kurwa [C#] wariuję, daj mi klapkę otworzę im [F#m] głowę.
Coraz bardziej wypada bo [Bm] zaramy i chyba go ubieramy bo myśl tak [E] powoli.
Dziś rozumiem [Am] Brejwika i jego tak myślenia, [F#m] templariusze do broni.
Jestem partyzantem, _ buntownikiem z genomu panienko.
Żołnierzekiem na pochód, [C#] wolność, dżewu anencypuka w [F#m] okienko.
Jestem jednym z tych co [Bm] zostali na froncie gdy inni wrócili po [E] medal.
Strzał im w głowę, krzyż na drogę, z [C#] Panem Bogiem tutaj nigdy nie będzie nas wejść.