Chords for Ry Cooder Interview TV2
Tempo:
129 bpm
Chords used:
Eb
Ab
Bb
F
Bbm
Tuning:Standard Tuning (EADGBE)Capo:+0fret

Start Jamming...
Koeder is natuurlijk de man van de slide gitaar en de man van dit geluid.
[Ab] [N]
En die Koeder die begon zijn carrière als studio muzikant bij onder meer de
Avilée Brothers en de Rolling Stones.
[Eb] Aan het begin van de jaren 70 start hij een
solocarrière die zich vooral kenmerkt door het regelmatig teruggrijpen naar de
wortels van de Amerikaanse muziek zoals de gospel, de folk en de blues.
Hij aarzelt niet om bovendien uitstapjes te maken [Ab] in de richting van de Afrikaanse
muziek, de reggae en de funk.
[D] Aan het begin van de jaren 80 [Am] legt hij zich
helemaal toe op het componeren van filmmuziek.
De muziek uit [Dm] de film Paris
Texas met [D] het hartverscheurende slide gitaar geluid in het weidse [Am] Amerikaanse
landschap is er een prachtig voorbeeld van.
Voor het [Dm] eerst sinds zes jaar is Rykoeder
opnieuw aan het toeren geslagen.
Hij speelt ook binnenkort [Am] in Nederland.
We bespraken hem alvast in Amsterdam.
[F] [G] [A]
[Ab]
Het is een heel mooi moment om te zien hoe je twee technieken in elkaar zet.
Sommige mensen noemen je een muziekarchivist, in het zin dat je alle soorten technische muziek
samen kunt organiseren en [G] je eigen stijl kunt noemen.
[N] Dit is een juiste brand.
Ben je daarmee tegen?
Ja, dat ben ik echt niet.
Ik bedoel, een archivist is voor mij iemand [G] die
specimen van vleermuizen of zo verzamelt en verborgen [E] in zijn originele staat.
Of [G] documenteren of [F] schrijft over ons.
In Amerika moet je begrijpen
dat iedereen uit een andere land kwam.
Dat was altijd zo.
Ze brachten wat ze konden.
Ze brachten hun muziek en hun geloof.
Dus als mensen daar zijn, verandert het automatisch.
En dan komt er een persoon in contact met een ander persoon.
De muziek komt samen en je krijgt een nieuwe ding.
Ik gebruik altijd het voorbeeld van Elvis, die zeker niet een archivist werd genoemd.
Maar wat hij deed, was zingen witte zuidelijke geschiedenismuziek in een blues -context.
En dat was een nieuwe idee.
[Ab]
Mensen dachten, wat doet dit man?
Hij stond twee stijlen samen.
Ik denk niet dat hij zaten en zei, aha,
ik ga dit bewaren en proberen en dit maken.
Hij voelde dat en deed het.
Het is gewoon wat hij leefde.
Geschiedenis en blues waren een deel van zijn leven.
Dus, zelfs in het rock en rollen, hebben mensen geen enkel ding.
En ze worden bekend voor dat.
Al die tijd dat ik in de muziek was, sinds ik een klein kind,
het lijkt alsof de muziek overal was.
Je kon het samenbinden.
Dat is wat mensen al hebben gedaan.
In andere woorden, de zuidelijke zwarte mannen hoorden Hawaïs muziek
en ze hebben dat botellink-ding gedaan.
En de Hillbillies hoorden het en ze hebben het Dobro-ding gedaan.
[Gm]
[C] En, [F] je weet, veel mensen
Jerry Lee Lewis zegt dat hij zo moest zingen als Al [Eb] Jolson.
Je weet, je kunt het nooit vertellen.
Elvis wilde zich een beetje als Dean Martin zingen.
[Bb] Er is altijd een zin, [Eb] het lijkt me, in [Bb] Amerika,
om [Eb] dingen te veranderen.
Het lijkt me ook [Gm] spannend.
Je kunt [Fm] jezelf verrasten en [Bb] wat geweldige dingen komen.
[Eb] [Bb]
[Eb] [Bb]
[Eb]
[Gm]
[Eb] [C]
[Bb]
[Eb] [Bb]
[Eb]
[F]
[Eb] [Bb]
[Eb] MUZIEK
[Bb]
[Eb]
[Gm] [F]
[Eb] [Cm]
[F] [Bb]
[Eb] [Bb]
[Eb]
[F]
MUZIEK
[Eb] [Bb]
[Eb] [Bb]
[Eb]
[Gm] [F] MUZIEK
[Eb] [C]
[F] [Bb] [Gm] Het is vrij makkelijk voor mij om je muziek te verdelen.
[Eb] Ik zie bijvoorbeeld [Bbm]
de [Eb] albums over filmmuziek en de albums
[F] over [A] Marius Salvestani.
[D]
Wat is je favoriete [Ab] album?
Ik heb geen enkele favoriete.
Ik zal zeggen [Gb] dat er van al die records, er zoveel zijn.
De record die ik het beste vind zijn [Ab] de filmrecords.
Echt?
Ja, want met dat heb je minder van de repetitie van de liedjes
en de liedjes na na liedjes.
Hoewel ik wel wat van die liedjes houd.
Maar het is leuk om in de filmmuziek muziek te spelen
die wat abstracter is, wat geluidsoriënteerd is
in plaats van een verhaal, begin, midden, einde, brug,
vers, al die dingen.
Dus ik heb over [Eb] de jaren gevonden dat [E] het de filmmuziek
die het interessantste is.
In de zin van muziek denken.
Je neemt een filmscore en je maakt een record van het.
Misschien is het een beetje raar, want het is niet echt
een record, niet ontworpen.
Maar ik vind de muziek zelf wel leuk, want ik vind de geluiden leuk.
Ik vind het leuk dat als we kijken naar de film,
ik en de muzikanten spelen, [F] de film is een deel van de ervaring.
Het neemt de opslag af.
In plaats van dit, ik doe dit nu, ik ben ik, het is voor mij,
ik ben bezig, ik denk, [Ab] je stopt al dat,
alle muzikanten, hun performace verandert
als je kijkt naar de film.
Het wordt veel interessanter voor iedereen.
Ik denk dat het de hele groepenopdracht verhoogt.
Maar nog steeds, hoe inventief kun je zijn
als je bijvoorbeeld een score neemt
in het Westcentrum van het land.
[A] Je verwacht altijd
en de meeste tijd [F] krijg je deze gitaar.
[Ab]
En dan zie je [Eb] een rijdende heer en dan zie je
Maar hoe inventief kun je zijn?
Nou, ik weet het niet.
Je kunt zo inventief zijn als je het [Bb] echt wilt.
Het geeft je [Bbm] een beperking.
Ik deed in Parijs, Texas
[Ab] en als je [Bbm] naar die ruimte kijkt en de man met de rode haat,
dan kun je alles [Ebm] doen wat je wilt.
Je kunt [Eb] wat varkens rattelen als [Ab] dat wat je denkt,
je kunt [Bbm] viool spelen als dat wat je denkt.
Dus iedereen, [Ab] je hebt 100 mensen om die film te scoren,
je moet 100 [Bbm] verschillende scores hebben.
Maar [Gb] het is een kwestie van puur gevoel.
[Bbm] Wat voel ik van deze man in [Eb] deze ruimte?
Ik ben niet aangezien, maar ik denk niet aan een ding.
[Bbm] We kunnen praten en zeggen, ik en [Ebm] de directeur,
goed, laten we dit doen of [Ab] laten we dat doen,
maar dat is niet wat je wilt, het is wat je voelt.
Wat maakt je voelen als je deze man [F] in de woestijn ziet staan?
[Eb]
[Bbm]
[Eb]
[Bbm]
[Ebm] [Eb] [Db]
[Eb]
[Ab] [Bbm]
[Eb] De laatste album Rhythm is terug naar het begin,
laten we [Am] het zo noemen en terug naar de soundtrack.
[F]
Het [Gb] heeft [A] een bepaalde ding in het gedeelte met John Hyatt, of Bring the Family.
Beide records werden meer [G] of minder live opgenomen.
Waarom deed je dat?
Nou, eerst vanwege het werken met het groep op [Ab] al deze soundtracks,
zijn het meestal dezelfde mensen.
Jaar na jaar, en op al deze dingen die ik doe, heb ik [Abm] dezelfde mensen met me.
En ik heb besef dat als we samen spelen,
als een groep, het het meest intensief is, het [Em] meest interessant.
[Abm]
En ik heb ook besef dat vanuit het filmwerk en al deze [N] dingen,
constant samen groeien,
dat dit groepje echt iets klinkt.
Al die ideeën die ik had over accordeons,
en over drummen, en al die dingen, zijn beginnen te werken.
Dus ik dacht, we gaan op de weg naar de shows,
en zien hoe het klinkt.
Dit grote groepje, [D] we gaan eruit.
[Am] Dus we gingen [Ab] eruit, en we hebben wat shows gedaan, en het is echt goed ingelokt.
[G] Dus ik kwam terug en dacht, nou, [Gm] ik moet dit nu opnemen.
Toen kwam [N]
John Hyatt, en hij zei, ik wil een record maken,
ik heb niet veel geld, dus ik moet het allemaal doen.
Ik zei, dat is smart, waarom doe je het in stukjes?
Je zingt, we spelen.
[Abm]
Wat voor mij maakt sens,
ik bedoel, de performace is in de einde het belangrijkste.
Nu, deze dagen,
de producer en de recordbedrijven
willen records zien die erg druk zijn op het concept,
die geplande en geïnstalleerd zijn.
Dat betekent, in stukjes,
zodat ze alles zo kunnen krijgen.
En dan, [G] weken later, hebben ze een lied.
[Gb] Maar dat is geen type muziek,
dat is meer een [Abm] type muziek die wordt geproduceerd.
En dan gaat de zanger hier naar buiten,
[E] en de hele groep is terug.
Ik zou veel raarder zitten en spelen,
en de muziek voelen,
de muziek
[Ab] [N]
En die Koeder die begon zijn carrière als studio muzikant bij onder meer de
Avilée Brothers en de Rolling Stones.
[Eb] Aan het begin van de jaren 70 start hij een
solocarrière die zich vooral kenmerkt door het regelmatig teruggrijpen naar de
wortels van de Amerikaanse muziek zoals de gospel, de folk en de blues.
Hij aarzelt niet om bovendien uitstapjes te maken [Ab] in de richting van de Afrikaanse
muziek, de reggae en de funk.
[D] Aan het begin van de jaren 80 [Am] legt hij zich
helemaal toe op het componeren van filmmuziek.
De muziek uit [Dm] de film Paris
Texas met [D] het hartverscheurende slide gitaar geluid in het weidse [Am] Amerikaanse
landschap is er een prachtig voorbeeld van.
Voor het [Dm] eerst sinds zes jaar is Rykoeder
opnieuw aan het toeren geslagen.
Hij speelt ook binnenkort [Am] in Nederland.
We bespraken hem alvast in Amsterdam.
[F] [G] [A]
[Ab]
Het is een heel mooi moment om te zien hoe je twee technieken in elkaar zet.
Sommige mensen noemen je een muziekarchivist, in het zin dat je alle soorten technische muziek
samen kunt organiseren en [G] je eigen stijl kunt noemen.
[N] Dit is een juiste brand.
Ben je daarmee tegen?
Ja, dat ben ik echt niet.
Ik bedoel, een archivist is voor mij iemand [G] die
specimen van vleermuizen of zo verzamelt en verborgen [E] in zijn originele staat.
Of [G] documenteren of [F] schrijft over ons.
In Amerika moet je begrijpen
dat iedereen uit een andere land kwam.
Dat was altijd zo.
Ze brachten wat ze konden.
Ze brachten hun muziek en hun geloof.
Dus als mensen daar zijn, verandert het automatisch.
En dan komt er een persoon in contact met een ander persoon.
De muziek komt samen en je krijgt een nieuwe ding.
Ik gebruik altijd het voorbeeld van Elvis, die zeker niet een archivist werd genoemd.
Maar wat hij deed, was zingen witte zuidelijke geschiedenismuziek in een blues -context.
En dat was een nieuwe idee.
[Ab]
Mensen dachten, wat doet dit man?
Hij stond twee stijlen samen.
Ik denk niet dat hij zaten en zei, aha,
ik ga dit bewaren en proberen en dit maken.
Hij voelde dat en deed het.
Het is gewoon wat hij leefde.
Geschiedenis en blues waren een deel van zijn leven.
Dus, zelfs in het rock en rollen, hebben mensen geen enkel ding.
En ze worden bekend voor dat.
Al die tijd dat ik in de muziek was, sinds ik een klein kind,
het lijkt alsof de muziek overal was.
Je kon het samenbinden.
Dat is wat mensen al hebben gedaan.
In andere woorden, de zuidelijke zwarte mannen hoorden Hawaïs muziek
en ze hebben dat botellink-ding gedaan.
En de Hillbillies hoorden het en ze hebben het Dobro-ding gedaan.
[Gm]
[C] En, [F] je weet, veel mensen
Jerry Lee Lewis zegt dat hij zo moest zingen als Al [Eb] Jolson.
Je weet, je kunt het nooit vertellen.
Elvis wilde zich een beetje als Dean Martin zingen.
[Bb] Er is altijd een zin, [Eb] het lijkt me, in [Bb] Amerika,
om [Eb] dingen te veranderen.
Het lijkt me ook [Gm] spannend.
Je kunt [Fm] jezelf verrasten en [Bb] wat geweldige dingen komen.
[Eb] [Bb]
[Eb] [Bb]
[Eb]
[Gm]
[Eb] [C]
[Bb]
[Eb] [Bb]
[Eb]
[F]
[Eb] [Bb]
[Eb] MUZIEK
[Bb]
[Eb]
[Gm] [F]
[Eb] [Cm]
[F] [Bb]
[Eb] [Bb]
[Eb]
[F]
MUZIEK
[Eb] [Bb]
[Eb] [Bb]
[Eb]
[Gm] [F] MUZIEK
[Eb] [C]
[F] [Bb] [Gm] Het is vrij makkelijk voor mij om je muziek te verdelen.
[Eb] Ik zie bijvoorbeeld [Bbm]
de [Eb] albums over filmmuziek en de albums
[F] over [A] Marius Salvestani.
[D]
Wat is je favoriete [Ab] album?
Ik heb geen enkele favoriete.
Ik zal zeggen [Gb] dat er van al die records, er zoveel zijn.
De record die ik het beste vind zijn [Ab] de filmrecords.
Echt?
Ja, want met dat heb je minder van de repetitie van de liedjes
en de liedjes na na liedjes.
Hoewel ik wel wat van die liedjes houd.
Maar het is leuk om in de filmmuziek muziek te spelen
die wat abstracter is, wat geluidsoriënteerd is
in plaats van een verhaal, begin, midden, einde, brug,
vers, al die dingen.
Dus ik heb over [Eb] de jaren gevonden dat [E] het de filmmuziek
die het interessantste is.
In de zin van muziek denken.
Je neemt een filmscore en je maakt een record van het.
Misschien is het een beetje raar, want het is niet echt
een record, niet ontworpen.
Maar ik vind de muziek zelf wel leuk, want ik vind de geluiden leuk.
Ik vind het leuk dat als we kijken naar de film,
ik en de muzikanten spelen, [F] de film is een deel van de ervaring.
Het neemt de opslag af.
In plaats van dit, ik doe dit nu, ik ben ik, het is voor mij,
ik ben bezig, ik denk, [Ab] je stopt al dat,
alle muzikanten, hun performace verandert
als je kijkt naar de film.
Het wordt veel interessanter voor iedereen.
Ik denk dat het de hele groepenopdracht verhoogt.
Maar nog steeds, hoe inventief kun je zijn
als je bijvoorbeeld een score neemt
in het Westcentrum van het land.
[A] Je verwacht altijd
en de meeste tijd [F] krijg je deze gitaar.
[Ab]
En dan zie je [Eb] een rijdende heer en dan zie je
Maar hoe inventief kun je zijn?
Nou, ik weet het niet.
Je kunt zo inventief zijn als je het [Bb] echt wilt.
Het geeft je [Bbm] een beperking.
Ik deed in Parijs, Texas
[Ab] en als je [Bbm] naar die ruimte kijkt en de man met de rode haat,
dan kun je alles [Ebm] doen wat je wilt.
Je kunt [Eb] wat varkens rattelen als [Ab] dat wat je denkt,
je kunt [Bbm] viool spelen als dat wat je denkt.
Dus iedereen, [Ab] je hebt 100 mensen om die film te scoren,
je moet 100 [Bbm] verschillende scores hebben.
Maar [Gb] het is een kwestie van puur gevoel.
[Bbm] Wat voel ik van deze man in [Eb] deze ruimte?
Ik ben niet aangezien, maar ik denk niet aan een ding.
[Bbm] We kunnen praten en zeggen, ik en [Ebm] de directeur,
goed, laten we dit doen of [Ab] laten we dat doen,
maar dat is niet wat je wilt, het is wat je voelt.
Wat maakt je voelen als je deze man [F] in de woestijn ziet staan?
[Eb]
[Bbm]
[Eb]
[Bbm]
[Ebm] [Eb] [Db]
[Eb]
[Ab] [Bbm]
[Eb] De laatste album Rhythm is terug naar het begin,
laten we [Am] het zo noemen en terug naar de soundtrack.
[F]
Het [Gb] heeft [A] een bepaalde ding in het gedeelte met John Hyatt, of Bring the Family.
Beide records werden meer [G] of minder live opgenomen.
Waarom deed je dat?
Nou, eerst vanwege het werken met het groep op [Ab] al deze soundtracks,
zijn het meestal dezelfde mensen.
Jaar na jaar, en op al deze dingen die ik doe, heb ik [Abm] dezelfde mensen met me.
En ik heb besef dat als we samen spelen,
als een groep, het het meest intensief is, het [Em] meest interessant.
[Abm]
En ik heb ook besef dat vanuit het filmwerk en al deze [N] dingen,
constant samen groeien,
dat dit groepje echt iets klinkt.
Al die ideeën die ik had over accordeons,
en over drummen, en al die dingen, zijn beginnen te werken.
Dus ik dacht, we gaan op de weg naar de shows,
en zien hoe het klinkt.
Dit grote groepje, [D] we gaan eruit.
[Am] Dus we gingen [Ab] eruit, en we hebben wat shows gedaan, en het is echt goed ingelokt.
[G] Dus ik kwam terug en dacht, nou, [Gm] ik moet dit nu opnemen.
Toen kwam [N]
John Hyatt, en hij zei, ik wil een record maken,
ik heb niet veel geld, dus ik moet het allemaal doen.
Ik zei, dat is smart, waarom doe je het in stukjes?
Je zingt, we spelen.
[Abm]
Wat voor mij maakt sens,
ik bedoel, de performace is in de einde het belangrijkste.
Nu, deze dagen,
de producer en de recordbedrijven
willen records zien die erg druk zijn op het concept,
die geplande en geïnstalleerd zijn.
Dat betekent, in stukjes,
zodat ze alles zo kunnen krijgen.
En dan, [G] weken later, hebben ze een lied.
[Gb] Maar dat is geen type muziek,
dat is meer een [Abm] type muziek die wordt geproduceerd.
En dan gaat de zanger hier naar buiten,
[E] en de hele groep is terug.
Ik zou veel raarder zitten en spelen,
en de muziek voelen,
de muziek
Key:
Eb
Ab
Bb
F
Bbm
Eb
Ab
Bb
_ Koeder is natuurlijk de man van de slide gitaar en de man van dit geluid.
[Ab] _ _ _ _ _ [N] _
_ En die Koeder die begon zijn carrière als studio muzikant bij onder meer de
Avilée Brothers en de Rolling Stones.
[Eb] Aan het begin van de jaren 70 start hij een
solocarrière die zich vooral kenmerkt door het regelmatig teruggrijpen naar de
wortels van de Amerikaanse muziek zoals de gospel, de folk en de blues.
Hij aarzelt niet om bovendien uitstapjes te maken [Ab] in de richting van de Afrikaanse
muziek, de reggae en de funk.
[D] Aan het begin van de jaren 80 [Am] legt hij zich
helemaal toe op het componeren van filmmuziek.
De muziek uit [Dm] de film Paris
Texas met [D] het hartverscheurende slide gitaar geluid in het weidse [Am] Amerikaanse
landschap is er een prachtig voorbeeld van.
Voor het [Dm] eerst sinds zes jaar is Rykoeder
opnieuw aan het toeren geslagen.
Hij speelt ook binnenkort [Am] in Nederland.
We bespraken hem alvast in Amsterdam.
[F] _ _ [G] _ _ _ _ _ [A] _
_ _ _ _ _ [Ab] _ _ _
_ _ _ _ _ _ Het is een heel mooi moment om te zien hoe je twee technieken in elkaar zet.
Sommige mensen noemen je een muziekarchivist, in het zin dat je alle soorten technische muziek
samen kunt organiseren _ en [G] je eigen stijl kunt noemen.
_ [N] Dit is een juiste brand.
Ben je daarmee tegen?
Ja, dat ben ik echt niet.
Ik bedoel, _ een archivist is voor mij iemand [G] die
_ _ _ specimen van vleermuizen of zo verzamelt en verborgen _ [E] in zijn originele staat.
Of [G] documenteren of [F] schrijft over ons.
In Amerika moet je begrijpen
dat iedereen uit een andere land kwam.
Dat was altijd zo.
Ze brachten wat ze konden.
Ze brachten hun muziek en hun geloof.
_ _ Dus als mensen daar zijn, verandert het automatisch.
_ _ En dan komt er een persoon in contact met een ander persoon.
De muziek komt samen en je krijgt een nieuwe ding.
Ik gebruik altijd het voorbeeld van Elvis, die zeker niet een archivist werd genoemd.
Maar wat hij deed, was zingen witte zuidelijke geschiedenismuziek in een blues _ -context.
En dat was een nieuwe idee.
_ [Ab] _
Mensen dachten, wat doet dit man?
_ Hij stond twee stijlen samen.
Ik denk niet dat hij zaten en zei, aha,
ik ga dit bewaren en proberen en dit maken.
Hij voelde dat en deed het.
_ Het is gewoon wat hij leefde. _
Geschiedenis en blues waren een deel van zijn leven.
_ _ Dus, zelfs in het rock en rollen, hebben mensen geen enkel ding.
_ En ze worden bekend voor dat.
_ Al die tijd dat ik in de muziek was, sinds ik een klein kind,
het lijkt alsof de muziek overal was.
Je kon het samenbinden.
Dat is wat mensen al hebben gedaan.
In andere woorden, _ _ de zuidelijke zwarte mannen hoorden Hawaïs muziek
en ze hebben dat botellink-ding gedaan.
En de Hillbillies hoorden het en ze hebben het Dobro-ding gedaan.
_ [Gm] _
[C] En, [F] je weet, veel mensen_
Jerry Lee Lewis zegt dat hij zo moest zingen als Al _ [Eb] Jolson.
Je weet, je kunt het nooit vertellen.
Elvis wilde zich een beetje als Dean Martin zingen.
[Bb] _ Er is altijd een zin, [Eb] het lijkt me, in [Bb] Amerika,
om _ _ [Eb] dingen te veranderen.
Het lijkt me ook [Gm] spannend.
Je kunt [Fm] jezelf verrasten en [Bb] wat geweldige dingen komen. _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
_ _ [Gm] _ _ _ _ _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [C] _ _
[Bb] _ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
_ _ [F] _ _ _ _ _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] MUZIEK
_ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
_ _ [Gm] _ _ _ _ _ [F] _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Cm] _ _
[F] _ _ [Bb] _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
_ _ [F] _ _ _ _ _ _
MUZIEK
[Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
_ _ [Gm] _ _ _ [F] MUZIEK _
_ [Eb] _ _ _ _ _ [C] _ _
[F] _ _ [Bb] _ [Gm] _ _ _ Het is vrij makkelijk voor mij om je muziek te verdelen. _
_ [Eb] Ik zie bijvoorbeeld _ [Bbm] _ _
de [Eb] albums over _ filmmuziek en de albums
[F] _ over [A] Marius Salvestani.
_ [D]
Wat is je favoriete [Ab] album?
_ Ik heb geen enkele favoriete.
_ Ik zal zeggen [Gb] dat er van al die records, er zoveel zijn.
_ _ De record die ik het beste vind zijn [Ab] de filmrecords.
Echt?
Ja, want met dat heb je minder van de repetitie van de liedjes
en de liedjes na na liedjes.
Hoewel ik wel wat van die liedjes houd.
Maar het is leuk om in de filmmuziek muziek te spelen
die wat abstracter is, wat _ geluidsoriënteerd is
in plaats van een verhaal, begin, midden, einde, brug,
vers, al die dingen.
_ _ _ Dus ik heb over [Eb] de jaren gevonden dat [E] het de filmmuziek
die het interessantste is.
In de zin van _ muziek denken.
Je neemt een filmscore en je maakt een record van het.
Misschien is het een beetje raar, want het is niet echt
_ een record, niet ontworpen.
_ Maar ik vind de muziek zelf wel leuk, want ik vind de geluiden leuk.
Ik vind het leuk dat als we kijken naar de film,
ik en de muzikanten spelen, [F] de film is een deel van de ervaring.
Het neemt de opslag af.
In plaats van dit, ik doe dit nu, ik ben ik, het is voor mij,
ik ben bezig, ik denk, [Ab] je stopt al dat,
alle muzikanten, _ hun performace verandert
als je kijkt naar de film.
Het wordt veel interessanter voor iedereen.
Ik denk dat het de hele _ groepenopdracht verhoogt.
Maar nog steeds, hoe inventief kun je zijn
als je bijvoorbeeld een score neemt
_ in het Westcentrum van het land.
_ _ [A] _ Je verwacht altijd
en de meeste tijd [F] krijg je deze gitaar.
_ _ _ [Ab]
En dan zie je [Eb] een rijdende heer en dan zie je_
Maar hoe inventief kun je zijn?
Nou, ik weet het niet.
Je kunt zo inventief zijn als je het [Bb] echt wilt.
Het geeft je [Bbm] een beperking.
_ _ Ik deed _ _ in Parijs, Texas
[Ab] en als je [Bbm] naar die ruimte kijkt en de man met de rode haat,
dan kun je alles [Ebm] doen wat je wilt.
Je kunt [Eb] wat varkens rattelen als [Ab] dat wat je denkt,
je kunt [Bbm] viool spelen als dat wat je denkt.
Dus iedereen, [Ab] je hebt 100 mensen om die film te scoren,
je moet 100 [Bbm] verschillende scores hebben. _
Maar [Gb] het is een kwestie van puur gevoel.
[Bbm] Wat voel ik van deze man in [Eb] deze ruimte?
Ik ben niet aangezien, maar ik denk niet aan een ding.
_ [Bbm] _ We kunnen praten en zeggen, ik en [Ebm] de directeur,
goed, laten we dit doen of [Ab] laten _ we dat doen,
maar dat is niet wat je wilt, het is wat je voelt.
Wat maakt je voelen als je deze man [F] in de woestijn ziet staan?
_ _ _ [Eb] _
_ _ _ _ _ [Bbm] _ _ _
_ _ _ _ [Eb] _ _ _ _
_ _ [Bbm] _ _ _ _ _ _
[Ebm] _ _ [Eb] _ _ _ _ _ [Db] _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
[Ab] _ _ [Bbm] _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ [Eb] De laatste album Rhythm is terug naar het begin,
laten we [Am] het zo noemen en terug naar de soundtrack.
_ _ [F] _ _
Het [Gb] heeft _ [A] een bepaalde ding in het gedeelte met John Hyatt, of Bring the Family.
Beide records werden meer [G] of minder live opgenomen.
Waarom deed je dat?
Nou, _ _ eerst vanwege het werken met het groep op [Ab] al deze soundtracks,
zijn het meestal dezelfde mensen.
_ Jaar na jaar, en op al deze dingen die ik doe, heb ik [Abm] dezelfde mensen met me.
_ En ik heb besef dat _ als we samen spelen,
_ als een groep, het het meest intensief is, het [Em] meest interessant.
[Abm] _
_ _ _ _ En ik heb ook besef dat vanuit het filmwerk en al deze [N] dingen,
constant samen groeien,
dat dit groepje echt iets klinkt. _
Al die ideeën die ik had over accordeons,
en over drummen, en al die dingen, zijn beginnen te werken.
Dus ik dacht, _ we gaan op de weg naar de shows,
en zien hoe het klinkt.
Dit grote groepje, [D] we gaan eruit.
[Am] Dus we gingen [Ab] eruit, en we hebben wat shows gedaan, en het is echt goed ingelokt.
_ [G] Dus ik kwam terug en dacht, nou, [Gm] ik moet dit nu opnemen.
Toen kwam [N]
John Hyatt, en hij zei, ik wil een record maken,
ik heb niet veel geld, dus ik moet het allemaal doen.
Ik zei, dat is smart, waarom doe je het in stukjes?
Je zingt, we spelen.
_ _ [Abm] _
Wat voor mij maakt sens,
ik bedoel, de performace is in de einde het belangrijkste.
_ _ Nu, deze dagen,
de producer en de recordbedrijven
willen records zien die erg druk zijn op het concept,
die geplande en geïnstalleerd zijn.
Dat betekent, _ in stukjes,
zodat ze alles zo kunnen krijgen.
En dan, [G] weken later, hebben ze een lied.
[Gb] Maar dat is geen type muziek,
dat is meer een [Abm] type muziek die wordt geproduceerd.
En dan gaat de zanger hier naar buiten,
[E] en de hele groep is terug.
Ik zou veel raarder zitten en spelen,
en de muziek voelen,
de muziek
[Ab] _ _ _ _ _ [N] _
_ En die Koeder die begon zijn carrière als studio muzikant bij onder meer de
Avilée Brothers en de Rolling Stones.
[Eb] Aan het begin van de jaren 70 start hij een
solocarrière die zich vooral kenmerkt door het regelmatig teruggrijpen naar de
wortels van de Amerikaanse muziek zoals de gospel, de folk en de blues.
Hij aarzelt niet om bovendien uitstapjes te maken [Ab] in de richting van de Afrikaanse
muziek, de reggae en de funk.
[D] Aan het begin van de jaren 80 [Am] legt hij zich
helemaal toe op het componeren van filmmuziek.
De muziek uit [Dm] de film Paris
Texas met [D] het hartverscheurende slide gitaar geluid in het weidse [Am] Amerikaanse
landschap is er een prachtig voorbeeld van.
Voor het [Dm] eerst sinds zes jaar is Rykoeder
opnieuw aan het toeren geslagen.
Hij speelt ook binnenkort [Am] in Nederland.
We bespraken hem alvast in Amsterdam.
[F] _ _ [G] _ _ _ _ _ [A] _
_ _ _ _ _ [Ab] _ _ _
_ _ _ _ _ _ Het is een heel mooi moment om te zien hoe je twee technieken in elkaar zet.
Sommige mensen noemen je een muziekarchivist, in het zin dat je alle soorten technische muziek
samen kunt organiseren _ en [G] je eigen stijl kunt noemen.
_ [N] Dit is een juiste brand.
Ben je daarmee tegen?
Ja, dat ben ik echt niet.
Ik bedoel, _ een archivist is voor mij iemand [G] die
_ _ _ specimen van vleermuizen of zo verzamelt en verborgen _ [E] in zijn originele staat.
Of [G] documenteren of [F] schrijft over ons.
In Amerika moet je begrijpen
dat iedereen uit een andere land kwam.
Dat was altijd zo.
Ze brachten wat ze konden.
Ze brachten hun muziek en hun geloof.
_ _ Dus als mensen daar zijn, verandert het automatisch.
_ _ En dan komt er een persoon in contact met een ander persoon.
De muziek komt samen en je krijgt een nieuwe ding.
Ik gebruik altijd het voorbeeld van Elvis, die zeker niet een archivist werd genoemd.
Maar wat hij deed, was zingen witte zuidelijke geschiedenismuziek in een blues _ -context.
En dat was een nieuwe idee.
_ [Ab] _
Mensen dachten, wat doet dit man?
_ Hij stond twee stijlen samen.
Ik denk niet dat hij zaten en zei, aha,
ik ga dit bewaren en proberen en dit maken.
Hij voelde dat en deed het.
_ Het is gewoon wat hij leefde. _
Geschiedenis en blues waren een deel van zijn leven.
_ _ Dus, zelfs in het rock en rollen, hebben mensen geen enkel ding.
_ En ze worden bekend voor dat.
_ Al die tijd dat ik in de muziek was, sinds ik een klein kind,
het lijkt alsof de muziek overal was.
Je kon het samenbinden.
Dat is wat mensen al hebben gedaan.
In andere woorden, _ _ de zuidelijke zwarte mannen hoorden Hawaïs muziek
en ze hebben dat botellink-ding gedaan.
En de Hillbillies hoorden het en ze hebben het Dobro-ding gedaan.
_ [Gm] _
[C] En, [F] je weet, veel mensen_
Jerry Lee Lewis zegt dat hij zo moest zingen als Al _ [Eb] Jolson.
Je weet, je kunt het nooit vertellen.
Elvis wilde zich een beetje als Dean Martin zingen.
[Bb] _ Er is altijd een zin, [Eb] het lijkt me, in [Bb] Amerika,
om _ _ [Eb] dingen te veranderen.
Het lijkt me ook [Gm] spannend.
Je kunt [Fm] jezelf verrasten en [Bb] wat geweldige dingen komen. _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
_ _ [Gm] _ _ _ _ _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [C] _ _
[Bb] _ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
_ _ [F] _ _ _ _ _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] MUZIEK
_ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
_ _ [Gm] _ _ _ _ _ [F] _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Cm] _ _
[F] _ _ [Bb] _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
_ _ [F] _ _ _ _ _ _
MUZIEK
[Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ [Bb] _ _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
_ _ [Gm] _ _ _ [F] MUZIEK _
_ [Eb] _ _ _ _ _ [C] _ _
[F] _ _ [Bb] _ [Gm] _ _ _ Het is vrij makkelijk voor mij om je muziek te verdelen. _
_ [Eb] Ik zie bijvoorbeeld _ [Bbm] _ _
de [Eb] albums over _ filmmuziek en de albums
[F] _ over [A] Marius Salvestani.
_ [D]
Wat is je favoriete [Ab] album?
_ Ik heb geen enkele favoriete.
_ Ik zal zeggen [Gb] dat er van al die records, er zoveel zijn.
_ _ De record die ik het beste vind zijn [Ab] de filmrecords.
Echt?
Ja, want met dat heb je minder van de repetitie van de liedjes
en de liedjes na na liedjes.
Hoewel ik wel wat van die liedjes houd.
Maar het is leuk om in de filmmuziek muziek te spelen
die wat abstracter is, wat _ geluidsoriënteerd is
in plaats van een verhaal, begin, midden, einde, brug,
vers, al die dingen.
_ _ _ Dus ik heb over [Eb] de jaren gevonden dat [E] het de filmmuziek
die het interessantste is.
In de zin van _ muziek denken.
Je neemt een filmscore en je maakt een record van het.
Misschien is het een beetje raar, want het is niet echt
_ een record, niet ontworpen.
_ Maar ik vind de muziek zelf wel leuk, want ik vind de geluiden leuk.
Ik vind het leuk dat als we kijken naar de film,
ik en de muzikanten spelen, [F] de film is een deel van de ervaring.
Het neemt de opslag af.
In plaats van dit, ik doe dit nu, ik ben ik, het is voor mij,
ik ben bezig, ik denk, [Ab] je stopt al dat,
alle muzikanten, _ hun performace verandert
als je kijkt naar de film.
Het wordt veel interessanter voor iedereen.
Ik denk dat het de hele _ groepenopdracht verhoogt.
Maar nog steeds, hoe inventief kun je zijn
als je bijvoorbeeld een score neemt
_ in het Westcentrum van het land.
_ _ [A] _ Je verwacht altijd
en de meeste tijd [F] krijg je deze gitaar.
_ _ _ [Ab]
En dan zie je [Eb] een rijdende heer en dan zie je_
Maar hoe inventief kun je zijn?
Nou, ik weet het niet.
Je kunt zo inventief zijn als je het [Bb] echt wilt.
Het geeft je [Bbm] een beperking.
_ _ Ik deed _ _ in Parijs, Texas
[Ab] en als je [Bbm] naar die ruimte kijkt en de man met de rode haat,
dan kun je alles [Ebm] doen wat je wilt.
Je kunt [Eb] wat varkens rattelen als [Ab] dat wat je denkt,
je kunt [Bbm] viool spelen als dat wat je denkt.
Dus iedereen, [Ab] je hebt 100 mensen om die film te scoren,
je moet 100 [Bbm] verschillende scores hebben. _
Maar [Gb] het is een kwestie van puur gevoel.
[Bbm] Wat voel ik van deze man in [Eb] deze ruimte?
Ik ben niet aangezien, maar ik denk niet aan een ding.
_ [Bbm] _ We kunnen praten en zeggen, ik en [Ebm] de directeur,
goed, laten we dit doen of [Ab] laten _ we dat doen,
maar dat is niet wat je wilt, het is wat je voelt.
Wat maakt je voelen als je deze man [F] in de woestijn ziet staan?
_ _ _ [Eb] _
_ _ _ _ _ [Bbm] _ _ _
_ _ _ _ [Eb] _ _ _ _
_ _ [Bbm] _ _ _ _ _ _
[Ebm] _ _ [Eb] _ _ _ _ _ [Db] _
_ _ [Eb] _ _ _ _ _ _
[Ab] _ _ [Bbm] _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ [Eb] De laatste album Rhythm is terug naar het begin,
laten we [Am] het zo noemen en terug naar de soundtrack.
_ _ [F] _ _
Het [Gb] heeft _ [A] een bepaalde ding in het gedeelte met John Hyatt, of Bring the Family.
Beide records werden meer [G] of minder live opgenomen.
Waarom deed je dat?
Nou, _ _ eerst vanwege het werken met het groep op [Ab] al deze soundtracks,
zijn het meestal dezelfde mensen.
_ Jaar na jaar, en op al deze dingen die ik doe, heb ik [Abm] dezelfde mensen met me.
_ En ik heb besef dat _ als we samen spelen,
_ als een groep, het het meest intensief is, het [Em] meest interessant.
[Abm] _
_ _ _ _ En ik heb ook besef dat vanuit het filmwerk en al deze [N] dingen,
constant samen groeien,
dat dit groepje echt iets klinkt. _
Al die ideeën die ik had over accordeons,
en over drummen, en al die dingen, zijn beginnen te werken.
Dus ik dacht, _ we gaan op de weg naar de shows,
en zien hoe het klinkt.
Dit grote groepje, [D] we gaan eruit.
[Am] Dus we gingen [Ab] eruit, en we hebben wat shows gedaan, en het is echt goed ingelokt.
_ [G] Dus ik kwam terug en dacht, nou, [Gm] ik moet dit nu opnemen.
Toen kwam [N]
John Hyatt, en hij zei, ik wil een record maken,
ik heb niet veel geld, dus ik moet het allemaal doen.
Ik zei, dat is smart, waarom doe je het in stukjes?
Je zingt, we spelen.
_ _ [Abm] _
Wat voor mij maakt sens,
ik bedoel, de performace is in de einde het belangrijkste.
_ _ Nu, deze dagen,
de producer en de recordbedrijven
willen records zien die erg druk zijn op het concept,
die geplande en geïnstalleerd zijn.
Dat betekent, _ in stukjes,
zodat ze alles zo kunnen krijgen.
En dan, [G] weken later, hebben ze een lied.
[Gb] Maar dat is geen type muziek,
dat is meer een [Abm] type muziek die wordt geproduceerd.
En dan gaat de zanger hier naar buiten,
[E] en de hele groep is terug.
Ik zou veel raarder zitten en spelen,
en de muziek voelen,
de muziek