Chords for Rijk de Gooyer - Johanna
Tempo:
101.9 bpm
Chords used:
E
Db
D
A
B
Tuning:Standard Tuning (EADGBE)Capo:+0fret
Start Jamming...
[N] [F] [Gb]
[Db] [Ab]
[Db]
Johanna, een meisje van zeventien jaren, dat was er zo'n aardig ding.
Maar zij had op het gebied van de liefde [Ab] totaal geen [Db]
ervaring.
Zij was een aardig meisje, bedrijvig [Ab] als een hen.
[Db] Zij diende bij een gegroep de familie [Ab] als wijsje voor [Db] halve dagen.
[Gb] Johanna, [Ab]
[Db] Johanna, [Ab] als wijsje voor [Db] halve dagen.
[Ab]
Johanna, Johanna, als wijsje voor halve [Db] dagen.
Roept u [D] maar, en u liefde.
Toen is aan haar leven de liefde gekomen, [A] van heinde [D] en van ver.
Het was een arme schoenlappersjongen, [A] die stonk naar [D] je never.
Hij had zijn laatste centen aan borrels [A] weer getaald.
[D] En eisde toen om de rest te betalen, [A] van meisje al [D] haar spaargeld.
[A]
Johanna, [D] Johanna, [A] van meisje al haar [D] spaargeld.
Johanna, Johanna, [A] van meisje [D] al haar spaargeld.
Roept [Eb] u maar, en u liefde.
Toen zij hem dat niet [Bb] wilde geven, drijft hij haar [Eb] met zijn els.
Het stal uit de kast, der vergoed de familie, [Bb] zes zilveren [Eb] eet leek pels.
Maar toen de misdaad uitkwam, verdacht met het [Bb]
arme wikt.
[Eb] Met schande beladen werd zij toen ontslagen, [Bb] toch was zij [Eb]
onschuldig.
[Bb]
Johanna, [Eb] Johanna, [Bb] toch was zij [Eb] onschuldig.
Johanna, Johanna, toch was zij onschuldig.
[E] Roept u maar, en u roept.
Zij kon de schande niet langer verdragen, [B] en zette een mes in [E] haar vel.
Zij steeds kombleed in twee halve delen, [B] en bloed spookten [E] hem al.
Daar lagen nu twee delen, dus samen [B] slechts één lijk.
[E] De vrije die naar het lichaam kwam kijken, [B] die bibberde [E] vreeselijk.
[A] [B]
Johanna, [E] Johanna, [B] die bibberde
[E] vreeselijk.
[B]
Johanna, [E] Johanna, [B] die bibberde [E]
vreeselijk.
[F] Laatste conflict, roept u maar.
Met aangehouden, misgaan.
Hij kon zijn misdaad niet langer verhelen, met [C] schoot hem op in één [F] hok.
En daar de gallig toevallig bezet was, [C] stierf hij op [F] het hakblok.
Weet u wat de moraal is, van dit zo [G]
schone vers?
[F] Ga altijd heel braaf en deugzaam door het leven, [C] maar hoeft u voor schoen, [F] lampers.
Johanna, Johanna, [C] maar hoeft u voor schoen, [F] lampers.
Johanna, Johanna, [C] maar hoeft u voor schoen, lampers.
En zing!
[Db] [Ab]
[Db]
Johanna, een meisje van zeventien jaren, dat was er zo'n aardig ding.
Maar zij had op het gebied van de liefde [Ab] totaal geen [Db]
ervaring.
Zij was een aardig meisje, bedrijvig [Ab] als een hen.
[Db] Zij diende bij een gegroep de familie [Ab] als wijsje voor [Db] halve dagen.
[Gb] Johanna, [Ab]
[Db] Johanna, [Ab] als wijsje voor [Db] halve dagen.
[Ab]
Johanna, Johanna, als wijsje voor halve [Db] dagen.
Roept u [D] maar, en u liefde.
Toen is aan haar leven de liefde gekomen, [A] van heinde [D] en van ver.
Het was een arme schoenlappersjongen, [A] die stonk naar [D] je never.
Hij had zijn laatste centen aan borrels [A] weer getaald.
[D] En eisde toen om de rest te betalen, [A] van meisje al [D] haar spaargeld.
[A]
Johanna, [D] Johanna, [A] van meisje al haar [D] spaargeld.
Johanna, Johanna, [A] van meisje [D] al haar spaargeld.
Roept [Eb] u maar, en u liefde.
Toen zij hem dat niet [Bb] wilde geven, drijft hij haar [Eb] met zijn els.
Het stal uit de kast, der vergoed de familie, [Bb] zes zilveren [Eb] eet leek pels.
Maar toen de misdaad uitkwam, verdacht met het [Bb]
arme wikt.
[Eb] Met schande beladen werd zij toen ontslagen, [Bb] toch was zij [Eb]
onschuldig.
[Bb]
Johanna, [Eb] Johanna, [Bb] toch was zij [Eb] onschuldig.
Johanna, Johanna, toch was zij onschuldig.
[E] Roept u maar, en u roept.
Zij kon de schande niet langer verdragen, [B] en zette een mes in [E] haar vel.
Zij steeds kombleed in twee halve delen, [B] en bloed spookten [E] hem al.
Daar lagen nu twee delen, dus samen [B] slechts één lijk.
[E] De vrije die naar het lichaam kwam kijken, [B] die bibberde [E] vreeselijk.
[A] [B]
Johanna, [E] Johanna, [B] die bibberde
[E] vreeselijk.
[B]
Johanna, [E] Johanna, [B] die bibberde [E]
vreeselijk.
[F] Laatste conflict, roept u maar.
Met aangehouden, misgaan.
Hij kon zijn misdaad niet langer verhelen, met [C] schoot hem op in één [F] hok.
En daar de gallig toevallig bezet was, [C] stierf hij op [F] het hakblok.
Weet u wat de moraal is, van dit zo [G]
schone vers?
[F] Ga altijd heel braaf en deugzaam door het leven, [C] maar hoeft u voor schoen, [F] lampers.
Johanna, Johanna, [C] maar hoeft u voor schoen, [F] lampers.
Johanna, Johanna, [C] maar hoeft u voor schoen, lampers.
En zing!
Key:
E
Db
D
A
B
E
Db
D
[N] _ [F] _ _ [Gb] _ _ _
_ _ _ [Db] _ _ [Ab] _
_ _ [Db] _ _ _ _
_ _ Johanna, een meisje van zeventien jaren, dat was er zo'n aardig ding.
Maar zij had op het gebied van de liefde [Ab] totaal geen [Db]
ervaring.
_ Zij was een aardig meisje, _ bedrijvig [Ab] als een hen.
_ [Db] Zij diende bij een gegroep de familie [Ab] als wijsje voor [Db] halve dagen.
_ [Gb] _ Johanna, [Ab] _
[Db] Johanna, [Ab] als wijsje voor [Db] halve dagen.
_ _ _ _ [Ab]
Johanna, Johanna, als wijsje voor halve [Db] dagen.
_ _ Roept u [D] maar, en u _ liefde. _
_ _ Toen is aan haar leven de liefde gekomen, [A] van heinde [D] en van ver.
_ Het was een arme _ schoenlappersjongen, [A] die stonk naar [D] je never.
_ Hij had zijn laatste centen aan borrels [A] weer getaald.
[D] En eisde toen om de rest te betalen, [A] van meisje al [D] haar spaargeld.
_ _ _ _ [A]
Johanna, [D] Johanna, [A] van meisje al haar [D] spaargeld. _ _ _ _
Johanna, Johanna, [A] van meisje [D] al haar spaargeld.
_ _ Roept [Eb] u maar, _ _ _ _ en u liefde.
Toen zij hem dat niet [Bb] wilde geven, drijft hij haar [Eb] met zijn els.
_ Het stal uit de kast, der vergoed de familie, [Bb] zes zilveren [Eb] eet leek pels.
_ Maar toen de misdaad uitkwam, verdacht met het [Bb]
arme wikt.
_ [Eb] Met schande beladen werd zij toen ontslagen, [Bb] toch was zij [Eb]
onschuldig.
_ _ _ _ [Bb]
Johanna, [Eb] Johanna, [Bb] toch was zij [Eb] onschuldig. _ _ _ _
Johanna, Johanna, toch was zij onschuldig.
_ _ [E] Roept u maar, en u roept. _ _
_ _ Zij kon de schande niet langer verdragen, [B] en zette een mes in [E] haar vel.
_ Zij steeds kombleed in twee halve delen, [B] en bloed spookten [E] hem al.
_ Daar lagen nu twee delen, dus samen [B] slechts één lijk.
[E] De vrije die naar het lichaam kwam kijken, [B] die bibberde [E] vreeselijk.
_ [A] _ _ _ [B]
Johanna, [E] Johanna, [B] die bibberde _
[E] vreeselijk.
_ _ _ [B]
Johanna, [E] Johanna, [B] die bibberde [E]
vreeselijk.
_ [F] Laatste conflict, roept u maar.
Met _ aangehouden, _ misgaan.
Hij kon zijn misdaad niet langer verhelen, met [C] schoot hem op in één [F] hok.
En daar de gallig toevallig bezet was, [C] stierf hij op [F] het hakblok.
_ Weet u wat de moraal is, van dit zo [G]
schone vers?
_ [F] Ga altijd heel braaf en deugzaam door het leven, [C] maar hoeft u voor schoen, [F] lampers. _ _ _ _ _
Johanna, Johanna, [C] maar hoeft u voor schoen, [F] lampers. _ _ _ _
Johanna, Johanna, [C] maar hoeft u voor schoen, lampers.
En zing! _ _ _
_ _ _ _ _ _
_ _ _ [Db] _ _ [Ab] _
_ _ [Db] _ _ _ _
_ _ Johanna, een meisje van zeventien jaren, dat was er zo'n aardig ding.
Maar zij had op het gebied van de liefde [Ab] totaal geen [Db]
ervaring.
_ Zij was een aardig meisje, _ bedrijvig [Ab] als een hen.
_ [Db] Zij diende bij een gegroep de familie [Ab] als wijsje voor [Db] halve dagen.
_ [Gb] _ Johanna, [Ab] _
[Db] Johanna, [Ab] als wijsje voor [Db] halve dagen.
_ _ _ _ [Ab]
Johanna, Johanna, als wijsje voor halve [Db] dagen.
_ _ Roept u [D] maar, en u _ liefde. _
_ _ Toen is aan haar leven de liefde gekomen, [A] van heinde [D] en van ver.
_ Het was een arme _ schoenlappersjongen, [A] die stonk naar [D] je never.
_ Hij had zijn laatste centen aan borrels [A] weer getaald.
[D] En eisde toen om de rest te betalen, [A] van meisje al [D] haar spaargeld.
_ _ _ _ [A]
Johanna, [D] Johanna, [A] van meisje al haar [D] spaargeld. _ _ _ _
Johanna, Johanna, [A] van meisje [D] al haar spaargeld.
_ _ Roept [Eb] u maar, _ _ _ _ en u liefde.
Toen zij hem dat niet [Bb] wilde geven, drijft hij haar [Eb] met zijn els.
_ Het stal uit de kast, der vergoed de familie, [Bb] zes zilveren [Eb] eet leek pels.
_ Maar toen de misdaad uitkwam, verdacht met het [Bb]
arme wikt.
_ [Eb] Met schande beladen werd zij toen ontslagen, [Bb] toch was zij [Eb]
onschuldig.
_ _ _ _ [Bb]
Johanna, [Eb] Johanna, [Bb] toch was zij [Eb] onschuldig. _ _ _ _
Johanna, Johanna, toch was zij onschuldig.
_ _ [E] Roept u maar, en u roept. _ _
_ _ Zij kon de schande niet langer verdragen, [B] en zette een mes in [E] haar vel.
_ Zij steeds kombleed in twee halve delen, [B] en bloed spookten [E] hem al.
_ Daar lagen nu twee delen, dus samen [B] slechts één lijk.
[E] De vrije die naar het lichaam kwam kijken, [B] die bibberde [E] vreeselijk.
_ [A] _ _ _ [B]
Johanna, [E] Johanna, [B] die bibberde _
[E] vreeselijk.
_ _ _ [B]
Johanna, [E] Johanna, [B] die bibberde [E]
vreeselijk.
_ [F] Laatste conflict, roept u maar.
Met _ aangehouden, _ misgaan.
Hij kon zijn misdaad niet langer verhelen, met [C] schoot hem op in één [F] hok.
En daar de gallig toevallig bezet was, [C] stierf hij op [F] het hakblok.
_ Weet u wat de moraal is, van dit zo [G]
schone vers?
_ [F] Ga altijd heel braaf en deugzaam door het leven, [C] maar hoeft u voor schoen, [F] lampers. _ _ _ _ _
Johanna, Johanna, [C] maar hoeft u voor schoen, [F] lampers. _ _ _ _
Johanna, Johanna, [C] maar hoeft u voor schoen, lampers.
En zing! _ _ _
_ _ _ _ _ _